18 Aralık 2009 Cuma

Başucu Dua'm

Aldığım her nefeste, nefesini hissetmeme
Her seste, sesini duymama
Her yerde, seni görmeme
Her kokuda seni koklamama
Her tatta seni tatmama izin ver.

Lütfen her zaman benimle ve bende ol,
Tüm hücrelerimde, duygularımda, düşüncelerimde.
Her kişide, her yerde, her sistemde,
Her zihinde, her kalpte, her ruhta ol.
İyi günlerde beraber kutlayabilmek,
Zor günlerde zorlukların üstesinden beraber gelebilmek,
İlahi sevgi ve huzuru Bir’likte yaşayabilmek için.

Şimdi kalbimi herkese ve herşeye tamamen açabilmek,
Kutsal gücümü yeniden hatırlayabilmek için
Senin desteğine,
Ve senin sevgine ihtiyacım var...

Lütfen yoluma ışık, bana klavuz ol.
Hakikati yaşama cesaretimi korumama,
Tüm evrenle bağlantımı hissetmeme yardım et.
Böylece tüm kalbimle Sana bağlanır,
Sınırsız güç ve sevgimi tüm benliğimde hissederek
İlahi ışığımı tüm evrene,
Ve yeniden Sana akıtabilirim.

Aylin Kafalı Deniz

23 Kasım 2009 Pazartesi

Presence

I am present in
Where I am.
And present in
Where I am not.

I have my presence in my absence ,
And my absence in my presence.

It is my presence
And absence together,
That creates life,
And brings joy.

It is up to me,
I live my life fully,
Or miss it all.

Aylin Kafalı Deniz

22 Kasım 2009 Pazar

En İyi Arkadaşlarıma Elveda!

Paha biçilmez bir maske koleksiyonum var benim,
Yaşamım boyunca biriktirdiğim,
Ve en iyi arkadaşlarım bildiğim.

Nereye gitsem,
Onları da beraberimde götürdüm hep,
Yüzümde, bedenimde,
Sesimde, gülüşümde,
Acımda, sevgimde...

Ve tüm arkadaşlarım içinde,
Sizlerle tanıştırmak istediğim
Üç tanesi benim favorim:
Güç maskem,
Sevgi maskem,
Ve sükunet maskem.

Şimdi sizlerin huzurunda,
Bu en iyi arkadaşlarıma
Teşekkürlerimi, ve minnettarlığımı iletiyorum,
Yıllar yılı sadece bana olan sevgilerinden,
Beni koruma çabalarından dolayı.

Artık yaşamımdaki rollerinin bittiğini görerek,
Çıkarıyorum bütün maskelerimi.
Ve elveda diyorum en iyi arkadaşlarıma.

Aylin Kafalı Deniz

11 Kasım 2009 Çarşamba

İyi ki Doğdum!

Doğum günüm bugün benim .
İyi ki Doğdum!
İyi ki Yaşıyorum!
Gerçek özümün ışığında,
Özgürce, tutkuyla,
Mış gibi yaşamaktan uzak.

Uyanıyorum an be an,
Sınırlarla çevrili rüyalardan,
Zihnimdeki tüm hipnozlardan.
Bugün benim uyanma günüm.
Hayatımda aldığım en güzel hediyemi
Açıyorum sonsuzlukta.

Ne güzel şeymiş yaşamak.
Süzülürken ilahi kutsallık denizinde,
Tüm sarhoşluğumla,
Demir atmak dünyaya,
Bedende olmanın tüm keyfiyle.

Bugün benim doğum günüm.
Bugün benim uyanma günüm.
İyi ki doğdum!
İyi ki uyanıyorum!
İyi ki yaşıyorum!

Aylin Kafalı Deniz

3 Kasım 2009 Salı

Nefes

Aldığım her nefesle
Yaşamı içime çeker,
Her nefes verişimde,
Salıveririm dışarı.

Her nefeste doğar,
Her nefeste ölürüm.
Yaşarım ben sadece,
Tek bir nefesimde.

Ne tek başınadır doğum,
Ne de yalnızdır ölüm.
İki ayrı yüzüdür bunlar,
Tek bir gerçekliğin.
Tek bir yaşamın.

Öyleyse doğum
Ya da ölüm diye,
Yaşamı ayırmak neden?
Yaşarım ben nefesimle.
Yaşarım ben nefesimde.

Aylin Kafalı Deniz

28 Ekim 2009 Çarşamba

Uyan Güzelim!

Uyan güzelim,
Uyan artık!
Yetmedi mi sana,
Uyuduğun yıllardır,
Kendini unuttuğun,
Bir kafese koyduğun?

Daha ne bekliyorsun,
Zamanı çoktan geldi.
Tren kalkmak üzere,
Koş, son vagona yetiş!

Seni bekliyor dışarda,
Yıllardır görmediğin hakikat.
Hep özlemle tutuştuğun,
Ama hiç cesaret edemediğin,
Kapısını biraz olsun aralamaya.

Kalk güzelim,
Kalk artık!
Artık yakışmaz sana uyumak ,
Maskeler sende duramaz,
Kalbin buna dayanmaz.

Uyan güzelim!
Artık hakikate uyanma vakti.
Artık cesaret vakti.
Perde kalkıyor,
Koş, yakala kuyruğundan.

Aylin Kafalı Deniz

26 Ekim 2009 Pazartesi

Ben'i Nerelerde Arıyorsun Sen?

Ben’i nerelerde arıyorsun sen?
Uzaktaki hedeflerde,
Olmayacak bir durumda,
Geçmiş pişmanlıklarda,
Son umut olarak da ölümde mi?

Ben’i nerelerde arıyorsun sen?
Farklı dinlerde,
İlginç kültürlerde,
Çeşitli kitaplarda,
Sayısız eğitimlerde mi?

Yıllardır arayıp durdun Ben’i,
Kah orda, kah burda,
Bıkmadan, usanmadan,
Bazen umutla,
Bazen de hüsranla.

Yıllardır arayıp durdun Ben’i,
Her yerde,
Tek bir yer dışında.
Kendin dışında...

Oysaki ben sana çok yakınım,
Nefesinden de öte.
Ben sendeyim.
Sen Ben’desin.

Uzaklarda arama Ben’i.
Aç şu kilitli kapılarını,
Kendine doğru.
Şunu iyi bil ki,
Dışarıda yok senden ötesi.

Bir görebilsen kendini
Benim gözlerimden,
Göreceksin işte o zaman
Sendeki Ben’i,
Ben’deki seni.
Ve o zaman çok iyi bileceksin,
Nerede bulacağını Ben’i.

Aylin Kafalı Deniz

21 Ekim 2009 Çarşamba

Karanlığın İçindeki Işık

Hey sen!
Evet sen, karanlıktan korkan
Ve günleri sadece gündüzden ibaret sayan adam.
Üstüne alınmıyorsun ama sözüm sana.
Benden korkun neden?
Ben ne yaptım sana,
Günün doğuşunu müjdelemek
Ve ışığın yolunu göstermekten başka?
Benden bu kaçış niye,
Neden beni görmezden gelmen?
Sende ben yokmuşum gibi davransan da,
Ben buradayım,
Ben sendeyim.
Bendeki aydınlığı görmediğin sürece,
Bil ki, sadece sana olan sevgimden,
Senin için korkutucu olmaktır görevim.

Karar ver, istediğin ne?
Aydınlık sandığın küçük sanal dünyanda kalmak mı,
Yoksa hakikati yaşamak mı?

Ancak görmeye cesaret ettiğinde,
Kendi yarım dünyanın ötesini,
Başlayacaksın yaşamaya,
Gerçekten,
Tam olarak.
Ve o zaman göreceksin ki
Ne içeride
Ne de dışarıda
Korkulacak bir şey yok.
Ne aydınlık var, ne de karanlık.
Sadece yaşam var,
Sadece şimdi var.

Aylin Kafalı Deniz

Aylin hakkında...

Üniversiteden mezun olduğum gün aklımda şu vardı: Şimdiye kadar toplum tarafından uygun görülen şekilde yaşadım, güzelim, başarılıyım, sağlıklıyım, iyi bir ailem var, iyi okullara gittim, iyi bir çevreye sahibim, iyi bir iş buldum ama hala birşeyler eksik, dışardan göründüğü gibi mükemmel değil herşey… Bundan sonra kendimi özümü, gerçek Aylin’i, gerçek tutkumu bulmaya adıyorum dedim. Ve büyük bir azim ve kararlılıkla hep bu tutkuyu takip ettim yaşamımda. O beni bugünlere kadar getirdi, kimbilir daha nerelere götürecek.

Şimdi bir danışman ve koç olarak aynı zamanda danışanlarımın hayallerinin, tutkularının peşinden gitmelerine ve kendi özlerini, gerçek kimliklerini bulmalarına destek oluyorum. Onlar kendi yollarında ilerledikçe, kendi tutkularını yaşamaya başladıkça, benim yolculuğum daha da güzelleşiyor.

Benim için ruh – beden – zihin bütünlüğü çok önemli. Bireysel danışanlarımla çalışırken bu bütünsel yaklaşımımla o anki ihtiyaca gore farklı metodlar kullanıyorum, ama hepsinin ortak bir noktası var: kalpten kalbe çalışmam…

Cleveland, Cape Cod ve Kanada’da Gestalt öğrenimi gördükten sonra
holistik çalışmalarım için dünyanın farklı yerlerinde , farklı eğitimler aldım ve halen alıyorum. Mucizeler Kursu , Hellinger Aile Dizilimleri, Barbara Brennan School of Healing, Developmental Somatic Psychotheraphy, , Zen Terapi, Zen Meditasyon, Transformasyonel Nefes, Psycho-Noetics eğitimleri bunlardan bazıları...

Holistik çalışmalarımın yanında Türkiye’nin önde gelen koçluk firması Marefidelis’in koçlarından biri olarak, birçok büyük ölçekli koçluk ve yönetim gelişimi projelerinde yer aldım. Ayrıca İstanbul’da yapılan Eurasian Gestalt Koçluk Programı’nda öğretim görevliliği yapmaktayım.

Boğaziçi Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra bankacılık, medya, reklam, IT, pazarlama, danışmanlık gibi birçok farklı sektörde çalışmış olmam, yönetici koçluğu çalışmalarıma bütünsel yaklaşımın yanısıra bu deneyim çeşitliliğini de getirmeme olanak sağlıyor.

Bu blog aracılığıyla sizlerle kendi yolculuğumu paylaşmak ve sizlerin yolculuğuna yoldaşlık etmeyi umuyorum.

19 Ekim 2009 Pazartesi

Ben Neredeyim?

Özüme doğru yol alıyorum,
Gündüz gece, gece gündüz.
Karanlıktan aydınlığa,
Aydınlıktan karanlığa.
Ne aydınlığın sonu var,
Ne de karanlığın.
Ne yaşamın sonu var,
Ne de ölümün.
Birşeylere son vermek isteği neden?
Ya da başlatmak isteği?
Herşey başlar, herşey biter,
Herşey yeniden başlar, herşey yeniden biter...

Başlatan kim, bitiren kim?
Yaşayan kim, ölen kim?
Ben kimim? Yaşayan mıyım, ölen miyim?
Cennette miyim, cehennemde miyim?
Cesarette miyim, esarette miyim?
Aşkta mıyım, yasta mıyım?
Ben neredeyim?

Ben her yerdeyim,
Cennette, cehennemde
Cesarette, esarette
Aşkta, yasta
Yaşamda, ölümde
Aydınlıkta, karanlıkta
Tanrı’da, şeytanda,
Yerde, gökte,
Ben her yerdeyim...

Ben sınırsızım,
Nasıl bir yere sığabilirim ki?
Sığdırmaya çalışanlara nasıl izin veririm?
İzin versem bile ruhum buna nasıl dayanır?
Kendi özümü feda etmekten başka ne çarem kalır?
Oysaki ben sınırsızım,
Ben kabına sığmayanım,
Ben her yerde olanım...

Ne bedendir benim sınırım,
Ne zihin, ne de yarattığım dünya.
Ne aydınlıktır benim sınırım,
Ne de karanlık.
Ben bunların hepsiyim, ben O’yum.
Ben her yerdeyim...Ben hiçbir yerdeyim....

Aylin Kafalı Deniz