Hey sen!
Evet sen, karanlıktan korkan
Ve günleri sadece gündüzden ibaret sayan adam.
Üstüne alınmıyorsun ama sözüm sana.
Benden korkun neden?
Ben ne yaptım sana,
Günün doğuşunu müjdelemek
Ve ışığın yolunu göstermekten başka?
Benden bu kaçış niye,
Neden beni görmezden gelmen?
Sende ben yokmuşum gibi davransan da,
Ben buradayım,
Ben sendeyim.
Bendeki aydınlığı görmediğin sürece,
Bil ki, sadece sana olan sevgimden,
Senin için korkutucu olmaktır görevim.
Karar ver, istediğin ne?
Aydınlık sandığın küçük sanal dünyanda kalmak mı,
Yoksa hakikati yaşamak mı?
Ancak görmeye cesaret ettiğinde,
Kendi yarım dünyanın ötesini,
Başlayacaksın yaşamaya,
Gerçekten,
Tam olarak.
Ve o zaman göreceksin ki
Ne içeride
Ne de dışarıda
Korkulacak bir şey yok.
Ne aydınlık var, ne de karanlık.
Sadece yaşam var,
Sadece şimdi var.
Aylin Kafalı Deniz
21 Ekim 2009 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Sadece sen varsın derken o "sadece" sonsuz bir bütünlüğü kapsıyor aslında... Sadece...
YanıtlaSilSadece yaşam... sanki "yanlız yaşam" değil de sade'ce yaşam...
Karanlığı seviyorum en az aydınlığı sevdiğim kadar... Gecenin karanlığını tabii... Kalplerin karanlık olanından ise ürküyorum... Işık tüm o karanlık yürekleri aydınlatsın!
Bence sende yazmaya başla Haluk:))) sevgiler,
YanıtlaSilpeki öteki yarım dünyayı nasıl göreceğiz?
YanıtlaSil